στηλώνω

στηλῶ, -όω, ΝΜΑ, και δωρ. τ. σταλῶ, -όω, Α [στήλη]

νεοελλ.

έχω, κρατώ κάτι κατακόρυφα σαν στήλη («μα η Ροδόπη ξέφωτη στηλώνει την κορφή της / μεσουρανίς», Γρυπ.)

μσν.-αρχ.

τοποθετώ, στήνω σαν στήλη («ἐστήλωσεν ἐπ' αὐτὸν σωρὸν λίθων», ΠΔ)

αρχ.

1. αναγράφω κάτι σε στήλη

2. σημειώνω ή καθορίζω μια περιοχή με ορόσημα («στηλοῡν τὴν χώραν», επιγρ.)

3. μέσ. στηλοῡμαι, -όομαι

(με δοτ.) αφοσιώνομαι, προσκολλώμαι σε κάποιον.